نشریۀ پیام اوز آمده است تا متفاوت و به‌روز بماند

سرمقاله نشریه پیام اوز/ابراهیم احمدی : با گسترش تکنولوژی به‌ویژه تکنولوژی ارتباطات و رواج عبارات: دوران «انفجار اطلاعات « و «دهکدۀ جهانی»، «رسانه «از یک ضرورت در زندگی، به جزء جدایی‌ناپذیر زندگی‌مان تبدیل شد. اگر زمانی اخبار و اطلاعات سینه به سینه یا از طریق صداوسیما و نشریات مکتوب منتقل می‌گردید، امروزه شاهدیم تکنولوژی ارتباطات به ویژه نرم‌افزارهای موبایلی بیشترین نقش را در انتقال اخبار و اطلاعات دارند و اخبار به سرعت کهنه شده و جذابیت خود را از دست می‌دهند. برخی معتقدند که با این پیشرفت، در شرایط کنونی رسانۀ مکتوب از ضروریات جامعه محسوب نمی‌شود، اما دیدگاه دیگری که نگارنده در شُمول آن قرار دارد، معتقد است نه‌تنها انتقال اطلاعات مساوی با انتقال اخبار نیست بلکه عمق، تحلیل، تنوع، ماندگاری و… که نشریات مکتوب می‌توانند به وجود آورند، از عهدۀ شبکه‌های مجازی و نرم‌افزارهای موبایلی ساخته نیست، و نشریات مکتوب همچنان به‌عنوان رسانۀ ضروری جامعه-در صورت حفظ و ارتقای شاخص‌های رسانه-، می‌توانند جایگاه خود را حفظ نمایند.

هر رسانه با ارکانی که برای خود تعریف می‌کند، تلاش دارد متناسب با اهداف و برنامۀ از قبل‌ طراحی‌شدۀ خود فعالیت کند. مدیرمسئول و صاحب‌امتیاز نشریه که در حقیقت هیئت نظارت بر مطبوعات پروانۀ انتشار را به نام وی صادر می‌کند، یکی از ارکان رسانه است. مدیرمسئول از یک‌سو در مقابل مطالب منتشرشده در رسانۀ تحت مدیریت خود، نزد مراجع، مسئول و پاسخ‌گو بوده و از سوی دیگر باید سازوکارهای انتشار نشریه را فراهم سازد. قانون به مدیرمسئول اختیاراتی داده است هم‌چون تعیین خطّ مشی، انتخاب سایر ارکان‌ نشریه مانند: شورای سیاست‌گذاری، شورای دبیران، سردبیر و …. ضمناً بسته‌های حمایتی وزارت فرهنگ و ارشاد نیز به وی تعلق می‌گیرد. 

در حقیقت مدیرمسئول باید از اختیارات خود برای ارتقای کیفی و کمّی نشریه و بهادادن به دست‌اندرکاران و عوامل اجرایی بهره بگیرد. داشتن دیدِ تجاری در مقولات فرهنگی به ویژه نشریات محلی، از مواردی است که حیات نشریات را تهدید کرده و به مرور انگیزۀ کسانی را که سال‌های سال تلاش کرده اما نه‌تنها هیچ سابقه‌ای از فعالیت رسانه‌ای آنان در جایی ثبت نشده، بلکه با بی‌مهری روبه‌رو می‌شوند، کاهش می‌دهد. نشریات، دانایی را منتقل می‌کنند، طبیعی است دست‌اندرکاران آن که ناقلین دانایی هستند، از اوضاع پیرامون خود تحلیل دارند و نمی‌توان آنان را نادان دانست، یا از آنان سوءاستفاده کرد.

نشریۀ پیام اوز با گسترۀ توزیع استانی، آمده است تا با مجموعۀ مدیریتی خودباور و مشارکت‌جو، بومی و آشنا به امور منطقه‌ای، رسانه‌ای فراگیر، متفاوت و به‌روز باشد. گرچه برای رسیدن به این مقولات مجموعه‌ای از امکانات، تجهیزات ارتباطی و منابع مالی نیاز است، اما با استقبالی که از سوی علاقه‌مندان  علی‌رغم اطلاع‌رسانی محدود- صورت گرفت، می‌توان هم‌چنان به مردم فرهنگ‌پرور اوز و منطقه امیدوار بود. می‌توان  بسیاری از مقولات مانند: تحلیل خبر، سلامت، خانواده، روستاها، جامعه، فرهنگ و هنر، پیام شهروندان، محیط زیست، جدول، کاریکاتور، طنز و جز این‌ها را بدون این که تداخل حرفه‌ای به وجود آورَد، پوشش داد.

نشریۀ پیام اوز آمده است تا با صدای رسا اعلام کند، در امور فرهنگی و عرصۀ اطلاع‌رسانی باید بنا برتعامل باشد نه تقابل، از طریق تعامل و رقابت سازنده می‌توان به ارتقای کیفی رسالت خود در عرصۀ اطلاع‌رسانی اندیشید.