احمد قاضی زاده: در دنیای امروز، با تغییرات سریع اجتماعی و اقتصادی، نقش زنان شاغل در جامعه به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. بسیاری از مادران به دلیل نیازهای شغلی و اقتصادی، ناگزیر به بازگشت محیط کار، پس از زایمان هستند. این امر نیازمند حمایت‌های ویژه‌ای است تا آنان بتوانند با آرامش خاطر و تمرکز بیشتر به فعالیت‌های خود ادامه دهند.
یکی از مؤثرترین این حمایت‌ها، تأسیس مراکز نگهداری و رفاه کودکان است.
اگرچه در شهر اوز، به‌سبب سبک زندگی سنتی، برخی نیاز به چنین مجموعه‌هایی را چندان ضروری نمی‌دانند و مادران شاغل کودکان خود را معمولاً به فامیل (مادربزرگ‌ها، خاله‌ها و عمه‌ها) می‌سپارند، اما گسترش اشتغال زنان و تغییر الگوهای زندگی، ضرورت ایجاد چنین مراکزی را بیش از پیش آشکار کرده است.
این‌گونه خدمات نه‌تنها به والدین اطمینان می‌دهند که فرزندانشان در محیطی امن، آموزشی و حمایتی قرار دارند، بلکه به کودکان نیز فرصتی ارزشمند برای رشد ذهنی، اجتماعی و عاطفی فراهم می‌کنند.
واحد‌های نگهداری کودک، به‌ویژه برای مادران شاغل، نقش کلیدی در حفظ تعادل میان کار و زندگی خانوادگی ایفا می‌کنند. وجود چنین محیطی می‌تواند موجب کاهش استرس، افزایش تمرکز در محل کار و ارتقای بهره‌وری شغلی مادران شود.
مادرانی که ساعات کاری طولانی یا شیفت‌های متعدد دارند، بیش از دیگران به چنین مکانی نیازمند هستند.
بنابراین ساعات کاری این مکان‌ها باید انعطاف‌پذیر و متناسب با نیاز خانواده‌ها تنظیم گردد؛ برای نمونه از ساعت ۷ صبح تا ساعات پایانی شب، به‌صورت یکسره و شیفتی.
سرای رفاه کودک باید محیطی سرشار از نشاط بوده تا کودکان ضمن آسایش، بتوانند از برنامه‌های آموزشی، تربیتی و سرگرمی بهره‌مند گردند.
توجه به نیازهای فردی کودکان، ارائه تغذیه سالم و میان‌وعده‌های مقوی، نظارت مداوم و شناسایی و پرورش استعدادها از مهم‌ترین شاخص‌های این مجموعه است که می‌توانند به‌صورت خصوصی و با امکانات کامل در زمینه تغذیه، خواب، آموزش و بازی فعالیت کنند.
وجود دوربین‌های نظارتی آنلاین که والدین بتوانند از طریق تلفن همراه به‌صورت زنده وضعیت و فعالیت‌های فرزندشان را ببینند، از امکانات مؤثری است که اعتماد و اطمینان بیشتری برای مادران شاغل فراهم می‌سازد.
کانون رفاه کودک باید امکانات استاندارد و متناسب با نیاز کودکان فراهم گردد و از مربیان دوره‌دیده و آشنا با روان‌شناسی کودک استفاده شود؛ افرادی که بتوانند با روحیات و خلق‌و‌خوی متفاوت کودکان به‌درستی رفتار کنند.
سرمایه‌گذاری در این حوزه می‌تواند علاوه بر نگهداری کودکان، زمینه‌ساز اشتغال و فعالیت‌های فرهنگی و آموزشی نیز باشد.
در بخش آموزش، می‌توان برای گروه‌های سنی مختلف، کلاس‌هایی متنوع برگزار کرد.
مانند: کارگاه‌های آب‌بازی و شن‌بازی، جشن‌های کودکانه، آموزش آشپزی و خیاطی کودکانه، باغبانی و گل‌کاری، آموزش ریاضی و اعداد، کاردستی و سفالگری، شطرنج، نقاشی، شعر و کتابخوانی، کلاس قرآن و قصه‌گویی، آموزش کامپیوتر و رباتیک، یوگای کودکان، خانه بازی، موسیقی، آموزش زبان‌های خارجی، استعدادیابی، آشنایی با فرهنگ اقوام ایرانی و کلاس‌های خلاقیت کودک.
ایده‌های نو و خلاقانه‌ی بسیاری در این زمینه وجود دارد که می‌تواند در شهر اوز، تحولی مثبت در حمایت از خانواده‌ها و رشد اجتماعی کودکان ایجاد کند.
برای اجرای این طرح، می‌توان از نهادهای ذی‌ربط، نسبت به اخذ مجوز رسمی اقدام کرد.
در چنین مرکزی علاوه بر خدمات آموزشی و اجتماعی، به اشتغال‌زایی برای مربیان، پرستاران کودک، روان‌شناسان و سایر نیروهای خدماتی نیز منجر میشود و گامی در جهت رونق اقتصادی شهر خواهد بود.
*با آرزوی شهری پویا و سرشار از رونق اقتصادی*
*احمد قاضی‌زاده*
*۷ دی‌ماه ۱۴۰۳*
Loading ...
