گفت و گو با اولین دانشجوی اوزی دانشکده بهداشت

مصطفی ملتفت: در ششمین گفتگویم همچون مصاحبه قبلی، اینبار با «مژگان صحرانورد» شهروندی خلاق که بر خلاف جريان غالب در امر شغل و تحصيل، گام برداشته است به گفتگو نشسته‌ام.
در چهار گفتگو اول، «نخبگان تحصيلات تکميلی در حال تحصيل» شهرستان اوز را مدنظر قرار داده بودم. اما در این شماره نیز همچون مصاحبه پنجم به افراد خلاق در انتخاب مسير شغلي-تحصیلی به گفتگو پرداخته ام.

لطفا خودتان را معرفی کنید:

مژگان صحرانورد متولد ۱۳۶۶ هستم . مدرک کارشناسی ام را در دانشگاه پیام نور اوز در رشته ریاضی محض گرفته ام و کارشناسی ارشدم ام را هم ریاضی محض گرایش جبر در سال ۱۳۹۳ از دانشگاه پیام نور شهید باهنر کرمان گذرانده ام و در حال حاضر دانشجوی مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت اوز هستم.

شما اولین فرد اوزی هستید که در دانشکده بهداشت اوزمشغول به تحصیل می باشد؟ مختصری درباره دانشکده و شروع به کار آن برایم بگویید؟

بله اولین فرد هستم که برای تحصیل به دانشکده بهداشت اوز رفته ام.

دانشکده بهداشت اوز زیر نظـر دانشکده علوم پزشکـی و خدمـات بهداشتـی درمانـی لارستـان قرار دارد و تفکـر تشکیــل آن در آذر مـاه سال ۱۳۸۸ بنا به پیشنهـادی که بـه وزیر وقت بهداشت، درمان و آموزش علوم پزشکـی و جناب آقای دکتر ایمانیه ریاسـت محترم دانشگاه علوم پزشکی شیراز از سوی معتمدین شهر اوز داده شد که مورد پذیرش قرار گرفت و بوجود آمد.

شروع به کار آن در سال ۱۳۹۱ با رشته بهداشت عمومی بوده که با اضافه شدن به ترتیب رشته های بهداشت حرفه ای و تغذیه و در امسال نیز اولین ورودی رشته مهندسی بهداشت محیط اضافه شدند . اضافه شدن این رشته مستلزم وجود ۸ آزمایشگاه اعم از آزمایشگاه هوا ، هیدرولیک ، میکروب شناسی و پسماند و دستگاه pm 10 برای ارزیابی غلظت ذرات معلق بوده است که دانشکده به کمک خیرین موفق به فراهم آوردن آنها شده است.

 چه شد که به این دانشکده و رشته رفتید؟

بعضی شرایط زندگی شخصی باعث شد تصمیم به درس خواندن بگیرم و چون دیگر علاقه ای به  ادامه دادن رشته ی خودم نداشتم، در کنکور ۹۸ تجربی شرکت کردم و در رشته مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت اوز قبول شدم.

درباره رشته تان بیشتر برایمان بگویید؟

ابتدا هیچ ذهنیتی از رشته ای که قبول شدم نداشتم ولی الان با گذراندن ترم اول عاشق رشته ام شده ام و خیلی دوسش دارم. این رشته شامل رشته های مهندسی محسوب می شود که البته وزارت بهداشت از سال ۸۹ یا ۹۰ به این رشته اختصاص داده است.این رشته به بیان ساده به ساختار آب و فاضلاب ساختمان ها مربوط می شود. و از کلمه بهداشت محیط در زمینه های میکروبی و بهداشتی در هوا و آب و خاک و… مربوط می شود. سلامت جامعه مستلزم بازرسی است و طبق قانون ماده ۱۳ مواد خوردنی و آشامیدنی و بهداشتی نیازمند نظارت است وبر عهده “بازرس بهداشت محیط” از مراکز بازرسی ، بیمارستان ها و شهرداری می باشد. شعار پیشگیری بهتر از درمان است را که شنیده اید؟ ما در قسمت پیشگیری اش فعالیت داریم.

بنظرتان علت اینکه قبل از شما هیچ شخص اوزی در این دانشکده (که ۷ سال از تاسیسش میگذرد) برای تحصیل نیامده چیست؟

خودم هم خیلی تعجب کردم! اگر بخواهم صریح صحبت کنم، گاهی سخت گیری های زیاد خانواده ها یا واقعا نبودن هیچ مکان تفریحی برای جوان ها یا حتی ناآشنایی آنها درباره رشته های دانشکدمان و دلایل متعدد دیگر باعث شده درس خواندن در اوز جذاب نباشد و تحصیل در شهرهای بزرگ تر بهانه ای برای رفتن جوان هایمان باشد. همین دانشجویان ترم اول دانشکده که از من می پرسند ساعات آزادمان را در شهر کجا برویم؟ و واقعا من می مانم بهشان کجا را معرفی کنم!. واقعا شما بودید می گفتید کجا؟

خب جواب واقعا سختی است! البته اگر سینما اوز را فاکتور بگیریم، امیدوارم به لطف شهرستان شدن اوز، هم جاهای تفریحیمان بیشتر شود و از همه مهمتر سطح آگاهی درباره رشته های متنوع (بخصوص رشته هایی که در دانشکده بهداشت است) و میل به تحصیل نوجوانان شهرستان هم بیشتر شود. البته خیلی ها ممکن است بگویند که مسئله اقتصادی باعث شده که تحصیل را رها کنند و به دانشگاه نروند. از بازار کار رشته های دایر در دانشکده بالاخص رشته خودتان برایمان بگویید؟

در زمینه های  آموزشی و پژوهشی مانند ارائه راهکار برای پیشگیری از بیماری های ناشی از مشکلات محیطی خدماتی در سازمان های آب و فاضلاب شهرداری ها همچنین بیمارستان ها و درمانگاهها و در شرکت های خصوصی تولید مواد خوردنی آشامیدنی و بهداشتی که طبق قانون نیازمند بازرسی است و در آخر نظارت و مدیریت و کنترل کیفی آب و فاضلاب.

اگر انسان جایی حضور داشته باشد نیاز است که اصول بهداشتی محیط رعایت شود وحضور متخصصان این رشته کمک می کند تا بر این موضوع بازرسی داشته باشند که پر رنگ ترین آنها حضور در بیمارستان ، درمانگاه . آب و فاضلاب شهرداری .شرکت های خصوصی تولید و عرضه مواد خوراکی و آشامیدنی و بهداشتی . البته با وجود اینکه بهداشت محیط دغدغه اصلی تمام مردم دنیا است و این کنترل چه کم و زیاد به جامعه و دولت مرتبط است و در ایران بازار کار این رشته کم است البته در سال های اخیر گسترده تر شده مانند ورود به تصفیه خانه های آب و آب و فاضلاب شهری و روستایی.

چرا در ابتدا رشته ریاضی را انتخاب کردید؟ و چه شد که بعد از کارشناسی ارشد آن را رها کردید؟

ابتدا منظورتان انتخاب رشته در دبیرستان است؟ راستش از پنجم ابتدایی فهمیدم که عاشق ریاضی ام. و الان هم می دانم هستم. من تحصیلات تکمیلی ام را مجازی خوانده ام، شاید این باعث شد دلزده شوم.

می توانم به جرات بهتان بگویم که چه در دوره کارشناسی چه کارشناسی ارشد، من استاد نداشتم و ۷۰درصد دروس حتی تخصصی را هم بصورت خود خوان گذرانده ام.

برای ترغیب دانش آموزان شهرستان اوز و شهرستان های همجوار برای آمدنشان به دانشکده بهداشت اوز چه توصیه ای دارید؟

دانشکده بهداشت اوز به لطف بازهم خیرین آزمایشگاه های مجهزی فراهم نموده است و من حیفم می آید که تا به الان هیچ دانشجو بومی استفاده نکرده است. با توجه به اینکه در رشته مهندسی بهداشت محیط در مورد بهداشت خاک و آب زیاد می خوانیم و با شرایط خاص آب آشامیدنی و خاکی که منطقه دارد می توانیم با هم شرایط را برای آبادانی شهرمان محیا کنیم. انصافا حیف نیست اینجا کارشناس و متخصص آموزش ببینند آنوقت سر خودمان بی کلاه بماند؟

 از مشکلاتی که به عنوان یک زن باهاش دست و پنجه نرم می کنید (چه در تحصیل چه در شغلتان) برایمان بگویید؟

مشکلات برای به بار نشستن هر هدفی که داری خیلی زیاد است. این دیگر زن و مرد ندارد. کافی است بخواهی و برایش بجنگی. حالا اگر برای مشکلات زنان را بخواهم سوا کنم، راستش یک زن باید قابلیت هایش را بشناسد و بداند که می تواند. ولی خب معمولا تعریف عمومی و سنتی از زن زاییدن و رشد دادن ، ساییدن، روفیدن است. ولی خداراشکر سطح معلومات آنقدر بالا رفته که دیگر زن ها بر قابلیت هایشان واقف شده اند و این برای من افتخار است.

 شما در کنار تحصیلتان اگر اشتباه نکنم ایده اولین کافه سیار در اوز را انجام داده اید؟ برایمان از این کسب و کار جالب بگویید، چه شد که به فکر یک کافه سیار افتادید؟

اینکه بخواهم بگویم اولین ایده درست نیست چون این سبک از کافه از قبل در شهرهای بزرگ وجود داشته، هرچند درسته این ایده در منطقه نداشتیم و برای اولین بار است. خوب این هم بر می گردد به اینکه من واقعا عاشق کافه داری هستم و یک سال قبل از شروع کارم کافه گردی می کردم و وقتی فهمیدم که یک مکان نمی توانم بند شوم کلی در مورد کافه سیار اطلاعات جمع کردم و در آخر ماشین را پیدا کردم و از کاشان آن را خریدم و با تمام مخالت هایی که بود شروع به کار کردم.

با توجه به مدرک تحصیلی که داشتم برای اطرافیانم قابل قبول نبود که بخواهم به قول خودشان “گوشه خیابان قهوه بفروشم.” این کار برایم واقعا دوست داشتنی است؛ چون که آدم های مختلفی از هر قشری برای مدت زمانی کوتاه که قهوه می خورند با هم گپ می زنیم و صحبت می کنیم که خیلی وقت ها این آشنایی کوتاه برایم تسکین بخش و آموزنده است.

ما این افتخار را داریم که شهروند فعالی همچون شما در گروه حلقه مطالعه اندیشه اوز عضویت دارد؛ لطفا چند کتاب برای مخاطبان این گفتگو معرفی کنید:

برای من نیز سعادت خیلی بزرگی بود شرکت در جلسات حلقه اندیشه.  وقتی برای کنکور برای درس خواندن به کتابخانه می رفتم تصمیم گرفتم حتما بعد از کنکورم در جلسات مطالعه جمعی شرکت کنم . از کتاب هایی که خواندم کتاب های اروین یالوم (روانپزشک و رواندرمانگر اگزیستانسیال آمریکایی) را خیلی دوست دارم. “کتاب های وقتی نیچه گریست ، درمان شوپنهاور و مسئله اسپینوزا” ؛ البته من ملت عشق از الیف شافاک را هم خیلی دوست داشتم. اخیرا هم “رنج های ورتر جوان” اثر گوته (ادیب آلمانی) را خوانده ام.

به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن، چه پیامی برای زنان اوز دارید؟

این روز قشنگ را به همه ی زنان شهرم تبریک می گویم . ما زن ها برای جلو رفتن و پیشرفت کردن با جمله هایی چون مثلا: “مادر هستی وظیفه داری خونه بمونی و فرزندت را تربیت کنی” ویا مثلا: “تو بیرون از خانه اگر باشی نمیتوانی به زندگی ات برسی” باید نسبت به این حرف ها انعطاف پذیر باشیم؛ یعنی به جای آنکه این صحبت ها حرکت ما را متوقف کند برعکس باید انگیزه ای باشد و ما را به جلو هل بدهد؛ ما این وظیفه را داریم فرزاندانمان را شاد و مسئولیت پذیر و برنامه ریز و با عزت نفس تربیت کنیم و این مهم وقتی عملی و میسر می شود که ما را با تمام این خصوصیات در کنار خودشان حس کنند.

و سخن پایانی تان؟

برای همه مان آرزوهای ساده می کنم. آرزو می کنم کتاب های خوب بخوانیم، آهنگ های خوب گوش دهیم، عطرهای خوب ببوییم، با آدم های خوب حرف بزنیم و فراموش نکنیم که هیچ وقت دیر نیست: “بودن؛ برای چیزی که دوست داریم باشیم.”

و در نهایت سپاسگزارم از دوست و یاور همیشگی ام “خانم دکتر بهاره بهبین” برای تمام بودن هایش.