به گزارش ایسنا، روز قبل از بازی ایران و عراق، مهدی تاج، رییس فدراسیون فوتبال در پایان همایشی خبرنگاران را از پشت درهای شیشهای سالن دید، سر جایش ایستاد و تا وقتی یکی از همراهانش به خبرنگاران جمله “آقای تاج اصلا مصاحبه نمیکنند” را گفت از سالن خارج نشد.
تاج وقتی که بیرون آمد هم با کمک به اصطلاح، بادیگاردهایش سعی در خروج از محل برگزاری همایش داشت اما سرانجام راضی شد پاسخ یک از سوالات را بدهد که آنجا هم بیشتر به شرح افتخارات فدراسیون مثلا پنج ستاره بودنشش پرداخت. وقتی او را از وسط خبرنگاران بیرون کشیدند، در جواب سوال “چرا قرارداد ویلموتس را منتشر نمیکنید” فقط سکوت کرد و با کمک حراست سازمان لیگ از آنجا خارج شد.
خوشنشینان ساکن سئول، مدتهاست از زیر پاسخگویی دقیق به مشکلات تیم ملی شانه خالی میکنند. ساکت – که اسمش این روزها کاملا به او میآید – حتی وقتی در تمرین تیم ملی فوتبال ساحلی پیش از اعزام به مسابقات جام بین قارهای برای بدرقه رفته بود با دیدن خبرنگاران، فرار را بر قرار ترجیح داد.
تاج هم با شعار همیشگیاش که میگوید” گردش کنی میخ میشه، پهنش کنی سیخ میشه” همواره از خود چهرهای مظلوم نشان داده که همه تلاشش را برای حل مشکلات فوتبال کرده اما هر چه کرده به در بسته خورده است. او وقتی با سوالات کلیدی روبرو میشود رکورد “یوسین بولت” را در ترک محل میشکند. البته وقتی حرف از برداشتن از پشت میزش بود، چنان استقامتی کرد که بلند کردنش، رکورد قویترین مرد جهان را هم میشکست.
روابط عمومی فدراسیون هم که بیانیه بعد از شکست ایران را به سبک روانشناسی مثبت گرا – که برای برای لذت بردن از زندگی در هنگام مرگ هم ۱۰۰ راهکار ارائه میهد – آغاز کرد و نوشت: “شکست در ذات خود اگرچه تلخ و حزن آور است اما بی شک در زوایای پنهان خود حاوی درسهای مهمی است.” دست شما درد نکند، حالمان خوب شد، برویم فیلم بازی ایران – عراق را ببینیم چون این بار قرار است برنده شویم!
در بخشی دیگری از بیانیه آمده “بازه زمانی به وجود آمده در این مرحله، بهترین زمان جهت ترمیم امور مربوطه است و فدراسیون فوتبال در این راه کمترین فرصت را از دست نخواهد داد تا فروردین ۹۹ استارت دوبارهای بر آغاز درخشش دوباره یوزها باشد.” فیفا دی هفته جاری که در آن کرهجنوبی و ژاپن و عربستان با برزیل، ونزوئلا و پاراگوئه بازی میکنند، اگر بهترین فرصت نیست پس چیست؟ به جای بازی دوستانه، ملیپوشان به ایران برگشتند و ویلموتس هم با خوردن یک چای در سالن ترانزیت فرودگاه، قبل از گران شدن سوخت هواپیما، ایران را ترک کرد.
این چه قراردادی است که فقط چهار بازی از انتخابی جام جهانی گذشته اما مسئولان فدراسیون دو بار برای راضی کردن سرمربی تیم ملی برای آمدن به ایران، راهی دیار غربت شدهاند. همان روزی که تاج برای امضای قرارداد با ویلموتس بلیت بلژیک را تهیه کرد باید همین روزها را میدیدیم که از پشت مرزهای ایران پیغام بفرستد “تا پولم را ندهید برنمیگردم.” آن هم یک هفته قبل از بازی مرگ و زندگی با عراق. البته حقش را میخواهد. اینکه بخواهیم ویلموتس – که بیشتر از اینکه روی نیمکت کمپ تیم ملی بنشیند، با صندلیهای ترانزیت فرودگاه آشناست – رگ غیرتش برای ما باد کند، انتظار بیهودهای است. حرف حساب ما با فدراسیونی است که ستارههایش را باد برده است.
از وقتی قرار شد ویلموتس جانشین کیروش شود برای اینکه کسی پیگیر کارنامه نه چندان درخشانش در سالهای گذشته نشود، اهالی فدراسیون از کلیدواژه “فوتبال هجومی” استفاده کردند تا جایی که تاج به هر مراسمی و برنامهای میرفت، میگفت “قرار است تیم ملی هجومی بازی کند، سلام در خدمتم.”
فکر میکردند اگر “فوتبال هجومی” را در برابر “فوتبال محافظه کارانه” کیروش قرار دهند، تیمملی به عراق و بحرین ۱۰ گل میزند. خبر نداشتند صدای ساز دیشبشان روز بازی با عراق در میآید که مهاجمان تیم ملی در نیمه دوم حتی یک شوت هم نزدند. باز هم گلی به گوشه جمال کیروش که حداقل کاری کرد تا رنگ باختن در آسیا را چند صباحی از یاد ببریم. از اهالی فدراسیون بپرسید فوتبال هجومی چیست، اگر بیشترشان یاد علیآبادی را زنده نکنند که مجید نامجو مطلق را چند سال جوان کرد و برابر اسماعیل مطر قرار داد، باید کلاهمان را به هوا بیندازیم.
چرا وقتی خبر دستمزد ۳ میلیون یورویی ویلموتس پخش شد، قرارداد او را منتشر نکردید تا غائله بخوابد؟ نکند واقعا “مرد یخی” برای دید و بازدید از بازیکنان تیمملی در کمپ قرار است سالی ۳۹ میلیارد تومان حقوق بگیرد؟ تکذیب خشک و خالیتان حقیقتا به دلمان ننشست.
نمیدانیم خرداد ۹۹ به مرحله بعدی انتخابی صعود کردهایم یا نه؟ اما خوب میدانیم فدراسیونی که رئیسش حتی به خاطر بلیت پرواز لژیونرهای تیمملی منت میگذارد، پنج ستارهاش، مقوایی است.
Loading ...
